Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EMOLLIO

Gramatyka
  • Formyemollio, emolio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ire, -ivi, -itum
Znaczenia
  • I. propr. mollem reddere (solummodo in imagine) v. gr.
  • II. transl.
    • A.
      • 1. placare, sedare, moderari (homines vel eorum animos, mores sim.)
      • 2. + dolorem mitigare; v. gr.
    • B. debilitare, effeminare.

Pełne hasło

EMOLLIO s. EMOLIO, -ire, -ivi, -itum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. propr. czynić miękkim, zmiękczać; mollem reddere (solummodo in imagine) v. gr. duritiam (cordis: PEREGR. fol. i Ia ; NIC. BŁ. Serm. II p. 228 ), ;item pectus durum ( DŁUG. Hist. V p. 489 ), vel animos induratos ( ib. IV p. 543 ).
II. transl.
A.
1. łagodzić, uspokajać, skłaniać (do poprawy, skruchy); placare, sedare, moderari (homines vel eorum animos, mores sim.).
Additur abl. modi., v. gr.
condignis ac honestis precibus ( KodPol II p. 89, a. 1274) , forti et iusta persuasione ( DŁUG. Hist. V p. 489 ) , notabili legatione ( ib. III p. 573 ).
N. constr.
a. sq. ad :
MPH II p. 104 (Herbord) : quosdam ... praesenti sermone ad conpunctionem et ad validam cordis contritionem e-tos.
DŁUG. Op. p. 219 : Cunegundis ieiunio ... ei cilicio carnem suam ad obediendum et serviendum ... spiritui ... e-ret.
Id. Hist. IV p. 410 : adhibenda fomenta esse, quae Sbigneum episcopum Cracoviensem ... et frangant et e-ant ad consensum.
Glossa Pol.
RFil XXV p. 156 (saec. XI med.) : e-it ad «zavodzy».
Cf. Th. V 2, 519, 24 sq. b. sq. enunt. obi.
Tom. V p. 304 (a. 1520) : magister ... e-ri nequit, quin perstet in hostilitate et pertinacia sua.
Pass. poprawiać się, nawracać; ad emendatiorem vitam (praec. Christianam) traduci
RFil XXIII p. 309 (saec. XV med.med) : e-itur «nawroczila sza».
2. koić, przynosić ulgę; mitigare; v. gr. dolorem (saec. XV).
B. osłabiać, czynić zniewieściałym; debilitare, effeminare. Glossa Pol.
RFil XXIII p. 277 (saec. XV med.med) : e-tus «vmączczącz».
Iuxta posita
enervare ( KADŁUB. p. 91 ) , extenuare ( Tom. VI p. 270, a. 1523) .
Praec. pass. sq. abl., v. gr.
lascivia ( KADŁUB. p. 7 et saepius), item poculis, cibis et lavacris ( MARTIN. OP. Chr. p. 86 ).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)