- F.
- Th.
- Bl.
- B.
- L.
[generis
m.
MPH II
p. 878 (saec. XIV)
:
eclipsis solis magnus fuit in die beati Dominici.]
I.
propr. zaćmienie (słońca lub księżyca); defectio, obscuratio (solis, lunae).
N. inscriptionem libri
Eclipses
KodUJ III
p. 47 (a. 1476)
:
collegiatus ... Tabulas algorismo praemisso minutiarum aut resolutas, E-es quoque cum minutionibus et farmaciis practicabit.
ArLit IV
p. 13 (a. 1490)
:
magister Stanislaus de Ilkusz E-ium libros enarravit.
II.
transl.
1.
opuszczenie, pominięcie, brak; omissio, defectio
CantMAe I nr 84 v. 1 b (saec. XV med.)
:
tota pulchra extitisti cum scelerum e-i BVMaria.
Praec.
rhet.
t. t. elipsa, celowe opuszczenie wyrazu lub grupy wyrazów;
i. q. ellipsis (saec. XVI).
N.
m.
ae. etymologiam
GŁOG. Alex. I fol. E IIa
:
dicitur e-is ab 'e-' quod est 'extra' et 'clepo'... quod idem est quod 'furor'... quia quod subtrahimus, furamur.
2.
ubytek, niedostatek, upadek, słabość; indigentia, penuria, defectus
SSrSil VIII
p. 32 (a. 1459)
:
leges et ... jura e-im paciuntur et earum nullus est manutentor.
N. constr. sq.
in
c.
abl.
Tom. XIII
p. 14 (a. 1531)
:
in facultate non minus voluntatę e-im esse.