I.
adv.
kiedykolwiek; quandocumque
CodSil II p. 135 (a. 1337) : omnes resignaciones bonorum, quas ... d-e fieri contigerit, debeant fieri coram nobis.
KodKrak p. 377 (a. 1367) : de eisdem aedificiis ... debebit ... dare ... exaccionem ... d-e hoc contigerit, velut alter ciuis de suis hereditatibus.
KsgŁawKr p. 56 (a. 1370) : poterit ... Tempilfelt successive, d-e pecuniam habuerit, unam marcam ... vel II exsolvere et liberare.
II.
coni.
(c.
ind.
vel
con.
)
1.
(temporalis) kiedy (tylko), skoro; cum (primum)
LhnUrk II p. 585 (a. 1441) : d-e pervenerint ad etatem Christo duce provectam, extunc omagium fidelitatis … regi facere debebunt ... improtracte.
AGZ V p. 116 (a. 1443) : qui pueri d-e ad annos discreciores pervenerint, mox tunc ... Gologorsky ... bona hereditaria ... condescendere ... debebit.
2.
(condicionalis) jeśli, gdyby, o ile;
si (quando)
AGZ II p. 130 (a. 1447) : scultetum libere possumus pignorare in eodem ... censu, d-e ipsum a kmethonibus non exeligeret et nobis... non reportaret.
Ib. XIV p. 267 (a. 1448) : d-e fideiussores ipsum Ioannem non statuerent ... palatinus ... potens est se intromittere in bona ipsorum fideiussorum.
Ib. p. 439 (a. 1455) : littere d-e emerserint vulgariter «gdiby ssye vynorzily», debent fore in subsidium Georgio.