[DISTICHIUM]
s.
DISTIGIUM,
-ii
n.
(distichon)
- L.
dystych, dwuwiersz; carmen, quod duobus versiculis absolutam sententiam complectitur
GŁOG. Alex. I fol. G IVa : d-um Joannis de Garlandia ... vocatur Cornutus eo, quod plena sententia semper complectitur in duobus versibus ad modum duorum cornuum animalis.