Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISPLICENTIA

Gramatyka
  • Formydisplicentia, displicencia
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. animus aversus, taedium, molestia.
  • II. sollicitudo, negotium, interdum fere i. q. contumelia vel damnum
    • α.
    • β.

Pełne hasło

DISPLICENTIA s. DISPLICENCIA, -ae f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
I. sensu pass. : wstręt,niezadowolenie, niechęć, niesmak; animus aversus, taedium, molestia. Glossa Pol.
RFil XXV p. 155 (saec. XV med.) : ex d-a «sz nyechaczy».
Locut.
displicentiam habere (contra aliquem: CodVit p. 467, a. 1420 et saepius), in se sentire (ad aliquam rem: MATTH. Rat. p. 125 ) ; aliquid alicui in displicentiam cedit ( AGZ V p. 194, a. 1456).
Constr.
a. sq. gen.
JAC. PAR. Serm. fol. 27a : d-a peccati (cf. NIC. BŁ. Tract. fol. c VIIIb).
Item sq. gen. subi.
CodVit p. 194 (a. 1409) : per ... diabolico instinctu acquisitas adinvenciones et astucias Cruciferi nos in detestacionem et d-am fame hominum (i. in malam famam ) induxerunt.
b. sq. ad :
MATTH. Rat. p. 125 : sentiunt in se aliquando d-am ad mala ac aliquam inclinationem ad bona.
c. sq. de :
CIOŁ. Lib. II p. 70 : ne ... aliquam d-am de vobis concepisset.
NIC. BŁ. Tract. fol. d Ia : habent quandam d-am de peccatis (cf. id. Serm. I p. 288).
II. sensu act. : przykrość wyrządzona, kłopot sprawiony komuś, niekiedy prawie tyle co: obelga lub szkoda; sollicitudo, negotium, interdum fere i. q. contumelia vel damnum
KodWp III p. 100 (a. 1358) : inter ipsos cives discordie, dissensiones, rixe, maleficia et d-e plereque oriuntur.
KodLit p. 80 (a. 1393) : super omnibus differencijs, d-ijs et gwerris.
Ita vulgo usque ad saec. XV ex. Glossa Pol.
GLc p. 11 : insolentiis, d-iis, «myerszanczkamy abo przeczywnosczamy».
N. locut.
α. absque displicentia ( KsgPrzem II p. 61, a. 1449 ; Concl. p. 31, a. 1467 et saepius).
β. in displicentiam facere aliquid ( Dogiel I p. 78, a. 1479 ; Tom. V p. 153, a. 1520).
N. constr. sq.
inter :
AKapSąd II p. 13 (a. 1415) : dimiserunt omnes d-as inter partes occasione spoliacionis decime.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)