Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISCIPULUS

Gramatyka
  • Formydiscipulus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. qui disciplina imbuitur.
  • II. sectator, praec. Christi, apostolus.
    • α.
    • β. mus.

Pełne hasło

DISCIPULUS, -i m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
I. uczeń; qui disciplina imbuitur. Glossa Pol.
RFil XXIV p. 363 (saec. XV) : d-i... «vczenyczy».
N.
fabri czeladnik; qui artem aliquam discit
Visit. p. 2 (a. 1511) : faber annuatim IV marcas... d-us fabri mediam marcam tantummodo sit habiturus.
II. zwolennik,wyznawca (zwł. apostoł); sectator, praec. Christi, apostolus. Glossa Pol.
RFil XXIV p. 92 (saec. XV) : «wybraniec»d-us.
Cf. ib. p. 61 .
N.
α. appellationem antonomasticam loannis Herolt O. P.
AKapSąd III p. 108 (a. 1506) : sermones D-i cum De sanctis.
Ib. p. 166 (a. 1513) : libros: partes Lire IV volumina, D-um De tempore et De sanctis.
β. mus. appellationem toni
SZYDL. p. 46 : toni pares ... eciam ... nominibus appellantur ... plagalis, subiugalis, d-us, filius, servus, minor frater.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)