Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DIFFIDO-2

Gramatyka
  • Formydiffido
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -di, -isum
Znaczenia
  • I. non confidere, non credere, spem relinquere.
  • II. diffiteri, infitiari
  • III. + diffidare1. DIFFIDO II 1. minari, comminari inimicitiam denuntiare

Pełne hasło

2. DIFFIDO, -ere, -di, -isum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
[1. pl. con. praes. diffidiamus:
ArPrawn I p. 408 (a. 1544) : ne diffidiamus eius misericordiae].
I. intrans, nie ufać, nie wierzyć, tracić nadzieję; non confidere, non credere, spem relinquere.
N. glossas Pol.
RFil XXV p. 138 (a. 1466) : non deficiamus nec d-amus «nye czknimi» in labore isto salutari.
Ib. p. 146 (a. 1488) : non deficiamus nec d-amus «teszknoszczy nye myeymy».
Constr.
a. sq. dat. b. sq. de. c. sq. in c. abl. cf. et
DŁUG. Hist. II p. 380 : Lithuani ... in armis et potentia sua d-si.
Tom. XII p. 348 (a. 1530) : oratores responderunt ... quare in pace Turcica d-rent.
Cf. etiam AKap Sąd III p. 324, a. 1530 . d. sq. pro :
DŁUG. Hist. II p. 171 : Philippum contra Ottonem pro imperio d-ntem adiuvabat.
e. sq. inf.
II. trans. zaprzeczać, wypierać się czegoś; diffiteri, infitiari
ArPrawn IV p. 648 (saec. XV ex.ex) : Iohannes ... d-bat hoc se fecisse, sed dicebat proprium suum mei ... ad ... domum se deportasse.
ZabDziej II p. 29 (a. 1482) : ipso Paulo premissa d-nte.
Ib. p. 520 (a. 1489) : actum est in presencia dicte ree non d-ntis hoc esse factum.
Inde etiam pass. (cf. diffiteor)
StPPP X p. 3 (saec. XV in.) : iam materne caritatis per inobedienciam d-eris amplexus.
III. fungitur vice verbi diffidare wygrażać, grozić; minari, comminari
KsgGrWp II p. 70 (a. 1397) : d-is mihi igne, cremacione.
SSrSil I p. 266 (a. 1489) : quidam rustici ... d-ntes monasterium et omnes subditos ejus propter Nicolaum scultetum ... quem prefati dicebant possidere bona patrimonialia eorum, incusabant monasterium, quod officiales denegassent ministrare justiciam.
APozn II p. 135 (a. 1483) : pro qua quidem summa ... Laurencius ... canonicos ... avisavit d-ndo, quatenus ... pellificem ad restitutionem peccuniarum compelleremus.
KsgRWar I p. 522 (a. 1526) : comminando et d-ndo ipsis in vitam bonisque eorum.
Cf. 1. DIFFIDO II 1. Occ. zapowiedzieć wrogość, nieprzyjaźń; inimicitiam denuntiare
StPPP VII p. 11 (a. 1497) : Sandivogius Czarnkowski ... vallavit vadium inter nobiles Iohannem Chelmszki et Andream Byeganowszki ... et hoc ex eo, quia veniens nobilis Iohannes Chelmszki asseruit et probavit nobilem Andream Byeganowski sibi d-isse et renuntiasse.
Cf. 1. DIFFIDO I.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)