- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- L.
wątpiący, niedowierzający; qui diffidit (a cognomine s. Thomae apostoli)
GLb p. 30 : d-us, dubius, «vątpyączi».
DIDYMUS
Pełne hasło
[DIDYMUS]s.
DIDIMUS,
-i
m.