Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEXTRALIS

Gramatyka
  • Formydextralis, dextralis, dextralia
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e -is -ium
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajżeńskinijaki
Znaczenia
  • I.
    • 1. + servitium iuris ducalis,quod vocabatur, munus, quo terrae possessores equo stipendia mereri obligabantur
    • 2. + equus equus militaris, dextrarius (cf. s. v.)
  • II.
    • 1. securis acie brevi
    • 2. armilla

Pełne hasło

DEXTRALIS, -e
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • Dc.
  • L.
  • N.
I. adi.
1. servitium związany z posiadaniem ziemi obowiązek służby konnej w czasie wyprawy wojennej; iuris ducalis,quod vocabatur, munus, quo terrae possessores equo stipendia mereri obligabantur
CodSil X p. 128 (a. 1337) : sculteti ... d-e servitium exhibuerunt.
Et paulo infra ipsos ... imperpetuum liberos et absolutos ab omni d-i servitio dimittimus.
Ib. IV p. 12 (a. 1344) : item ... de Czesarow servicium d-e.
Cf. DEXTRARIUS DEXTRARIALIS DEXTERIALIS.
2. equus rumak, koń bojowy; equus militaris, dextrarius (cf. s. v. )
MIECH. Chr. p. 350 : rege... fluuium ... transeunte d-is equus ... regi ... charus corruit.
II. subst.
1. dextralis,, -is f. toporeko wąskim ostrzu; securis acie brevi
ArLit III p. 163 (a. 1450) : d-is «dloto».
Cf. Th. V 1, 937, 53 sqq.
2. dextralia,, -ium n. naramiennik, bransoleta; armilla
RFil XXXIII p. 137 (a. 1471) : d-ia «narącznycze».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)