Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DERIVATIO

Gramatyka
  • Formyderivatio, derivacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1. gram. vocum origo vel explicatio.
    • 2. origo (sensu latiore),initium
  • II. declinatio

Pełne hasło

DERIVATIO s. DERIVACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • B.
  • L.
  • A.
I.
1. gram. t. t. pochodzenie wyrazów (lub gramatyczne ich wywodzenie); vocum origo vel explicatio.
2. pochodzenie, początek; origo (sensu latiore),initium
DŁUG. LibBen III p. 142 : ab illo monasteriocaetera monasteria ... constat et d-em et genus accepisse.
Id. Clen. p. 61 : Lada, que ex domo Accipitrum d-em sumpsit.
II. zmiana, przesunięcie; declinatio
CALLIM. Rhet. p. 145 : demonstratio a natura sua decidet et in iudiciale (ed. iuditicale) aut deliberativum genus derivabit, qua d-e constat constitutiones principales in demonstrationem incidere.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)