- F.
- Th. (rec.,
- s.
- v.
- depono),
- B.
- L.
I.
adi.
gram.
verbum
vel abs. : słowo o formie biernej a znaczeniu czynnym; verbum passivum, quod active significat
Gramm. p. 212, v. 1 : d-ia verba.
NIC. BŁ. Serm. I p. 47 : 'euangelizantur' id est 'euangelizant' secundum antiquam gramaticam, vt fit d-ns.Cf. Th. V 1, 583, 55 sqq.
Item
genus
verbi
GŁOG. Alex. II fol. m Ia : non curando cuiuscumque generis sint verba siue actiui, siue d-is, siue communis (cf. ib. fol. o IVa).
II.
subst.
świadek, który składa zeznanie (w sądzie);
testis
AKapSąd III p. 37 (a. 1472) : vicarius ... inventus est percussus ... quem d-ns ... recepit vix spirantem.
Ib. infra item d-ns dixit, quod percussio ... facta fuit sero in nocte.Cf. DEPONO I B 2.