- F.
- Th.
- Bl.
- S.
I.
rhet.
t. t. doradczy (rodzaj wymowy); qui ad deliberationem pertinet (dicendi genus); saec.
XV.
II.
1.
animo deliberativo
po namyśle, rozwadze;
consulte, re diligenter considerata
DokMp I p. 349 (a. 1408) : animo d-o nobilis dominus Stachnik ... non compulsus nec coactus nec aliqua fraude seductus, recognovit etc.Cf. 1. DELIBERO III 1.
2.
phil.
voluntas
akt woli oparty na przewidywaniu czegoś; definitur
WROCŁ. EpitConcl fol. k IIIa : voluntas rationis est duplex, scilicet naturalis et d-a; naturalis est, qua homo appetit illud, quod secundum se bonum est homini ... voluntas d-a est, secundum quam tenditur in illud, quod habet rationem bonitatis ex fine, vt pedem abscindi propter sanitatem.Ita saepius ib.