Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CURVUS

Gramatyka
  • Formycurvus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. inclinatus, pronus (saec. XV—XVI).
  • II. aduncus, flexus, curvatus.
    • α.
    • β. + Krzywousty
    • γ. + Krzywy Zamek
    • δ.

Pełne hasło

CURVUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. pochylony, zgięty; inclinatus, pronus (saec. XV—XVI).
II. krzywy, zakrzywiony, wygięty; aduncus, flexus, curvatus.
N. glossam Pol.
GLb p. 28 : c-us, «zggyąthy».
N.
α. dicitur de ore ( Ztschr. LIV p. 105, a. 1290) et de vultu ( FROVIN. p. 71, v. 8 ); inde
β. de Boleslao III (1086—1138) Polonorum duce, dicto Pol. Krzywousty (i. e. ore curvo)
ChrPol p. 630 : Boleslao autem C-o defuncto, Vladislaus primogenitus eius monarchiam tenuit.
ChrPP p. 541 : Kazimirus fuit filius Boleslai C-i.
Ita saepius saec. XIV—XV.
γ. de castro Vilnensi Pol. dicto Krzywy Zamek :
DŁUG. Hist. III p. 489 : fuisset autem eadem sors de castro superiori Vilnensi, quae et de C-o, secuta, nisi etc.
Ita ib. saepius.
δ. abundanter
BRUNO Qfr. p. 420 : homines ... quibus improvisa mors nulli parcens c-o anfractu incumbit.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)