Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CRUCIFER

Gramatyka
  • Formycrucifer
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajmęskiżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1.
      • a. + frater religiosus ordinis equestris religiosus ordinis BMVirginis Teutonicorum
      • b. miles cruce signatus, adversus inimicos Christianorum militans
    • 2. + via transversa
  • II.
    • 1. nummus argenteus cruce signatus
    • 2. nat. Gentiana cruciata Linn.

Pełne hasło

CRUCIFER, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • H.
  • N.
[ gen. pl. cruciferum : KodLit p. 240 (a. 1419) : in subsidium cruciferum de Prussia. ]
I. adi.
1.
a. frater vel abs. : członek zakonu rycerskiego (np. krzyżowców z czerwoną gwiazdą, joannitów, templariuszy, szpitalników, bożogrobców); religiosus ordinis equestris
KodPol I p. 29 (a. 1223) : hominibus villarum ... fratrum c-orum stellatorum ordinis sancti Augustini ... libertatem contulimus.
KodWp I p. 297 (a. 1256) : Boguphalus ... procurante Brunone c-o ... hereditatem suam ... fratribus de Templo vendidit.
PrzywKr p. 2 (a. 1324) : Martinus magister fratrum c-orum hospitalis ordinis Sancti Spiritus ecclesie sancte Crucis in Cracouia.
Praec. krzyżak; religiosus ordinis BMVirginis Teutonicorum
KodPol II p. 104 (a. 1282) : quam terram fratribus c-is domus Teutonice in Prussia dedimus.
Lites I p. 161 (a. 1339) : c-i ... vocantur apud vulgares magister et fratres Beate Marie Theutonicorum de Prussia.
Ita vulgo saec. XIV—XVI.
N. distinguitur a
crucigero :
MPH III p. 121 (a. 1462) : ante civitatem Puczek ... homines ... regis Polonorum ... multos c-os et crucigeros ... prostraverunt.
N.
moneta krzyżacka; quae apud Cruciferos in usu erat ( Tom. X p. 388, a. 1528) .
b. (apud nos saec. XVI) krzyżowiec, uczestnik wyprawy wojennej chrześcijan przeciw niewiernym; miles cruce signatus, adversus inimicos Christianorum militans
MPH VI p. 472 (a. 1505) : fuerunt congregati fideles Christi ... cruce signati, tam secularium quam spiritualium ... fere triginta milia c-orum.
2. via poprzeczna, przecinająca się (z inną); transversa
AGZ XIX p. 555 (a. 1486) : sipavimus scopulos usque ad viam c-am alias «poprzeczna».
II. subst.
1. m. krajcar, moneta srebrna z krzyżem na stemplu; nummus argenteus cruce signatus
ZabDziej III p. 465 (a. 1497) : recepit ... mirram pro sex c-is.
ARect I p. 446 (a. 1503) : debet soluere ... octo c-os in continentj.
Ita saepius saec. XVI.
N. glossam Pol.
GLb p. 27 (et
68) : c-er «krayczar».
Additur
Germanicus ( ArPrawn VI p. 197, a. 1578) .
2. f. nat. goryczka krzyżowa; Gentiana cruciata Linn. GLr I p. 269 .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)