Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CROCUM

Gramatyka
  • Formycrocum, crocus, crotus
  • EtymologiaGr. κρόκος
  • Odmiana -i -i
  • Część mowyrzeczownikrzeczownik
  • Rodzajnijakimęski
Znaczenia
  • I. Crocus sativus Linn. Additur
    • 1. ciborum condimentum
    • 2. pigmentum
  • II. + crocus hortensis hortulanus Carthamus tinctorius Linn.

Pełne hasło

CROCUM, -i n. s. CROCUS s. CROTUS, -i m. (Gr. κρόκος)
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • A.
[gen. pl. crocum:
DANT. p. 8, v. 74 : quae gessit spirans florida ... crocum.
] nat.
I. szafran; Crocus sativus Linn. Additur Africus, usualis ( GLr I p. 130 ).
Praec.
1. jako przyprawa do potraw; ciborum condimentum
KodWp I p. 534 (a. 1287) : census sex talentorum piperis et c-i ... inscribsit.
RachJag p. 11 (a. 1389) : pro piscibus salsis, allecibus et c-o.
KodKKr II p. 167 (a. 1392) : vescentur ... caponibus cum c-o.
Ita saepissime.
2. rodzaj szminki, barwiczka; pigmentum
ConcPol IV p. 141 (a. 1435) : quod aufferat ... fornicaciones ... hoc est smigmata, unguenta, c-um et alios ornatus inhonestos.
II. crocus hortensis vel hortulanus roślina podobna do szafranu; Carthamus tinctorius Linn.
PP V p. 127 (a. 1429) : cibus papagalli ... sit quasi semper semen cartani (cf. s. v. ) vel c-i.
GLr I p. 337 .
N. glossam Pol.
AGZ XVIII p. 78 (a. 1474) : emit quindecim talenta c-i cum medio talento c-i dicti «orthovy» per duas marcas (cf. ib. p. 76 sq. ; StPPP II p. 787, a. 1472).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)