Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CRIMINALITER

Gramatyka
  • Formycriminaliter
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. iur. iure poenae, iure criminali, in causis criminalibus (opp. civiliter).
  • II. calumniose

Pełne hasło

CRIMINALITER adv.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • N.
I. iur. t. t. karnie, w zakresie prawa karnego, w sprawach karnych; iure poenae, iure criminali, in causis criminalibus (opp. civiliter). Occurrit praec. in locut. criminaliter agere (pro aliqua re, contra aliquem et abs. ARect I p. 593, a. 1522 et saepius saec. XVI), actionem agere, aggredi ( Tom. IV p. 99, a. 1516 et saepius), aliquem inculpare ( ŁASKI ComPriv fol. 180a ) , causam (actionem, iniuriam) intentare ( StPPP III p. 59, saec. XIV med. ; ARect I p. 416, a. 1497 et saepius saec. XVI).
II. w sposób oszczerczy, uwłaczający; calumniose
StPPP VI p. 230 (a. 1523) : in citatione, qua ipsum citavit Czyolek praedictus, erant nonnulla verba iniuriosa, bonam famam ipsius Bernardi c-r quodam modo attingentia.
Ib. infra hoc quod ad iniuriam iudicis praedicti praefatus Czyolek c-r scribere subordinaverat.
Cf. CRIMINOSE.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)