- Th. (rec.),
- Bl.
- B.
eccl.
ten, kto nawraca kogoś na wiarę chrześcijańską, misjonarz, apostoł; qui aliquem ad Christianam religionem amplectendam perducit, apostolus
DŁUG. Hist. III p. 475 : Wladislaus Jagiełło... ... rex ... Lithuanicae gentis c-or et apostolus possit censeri.
Ib. IV p. 536 : Wladislaus rex merito gentium illarum c-or et apostolus appellari possit [(cf.]) MIECH. p. 291).