- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
propr.
1.
kropić razem z kimś drugim; una cum aliquo aliquid spargere
GŁOG. Alex. I fol. 101a : c-re id est simul spergere.
2.
zraszać, skrapiać, posypywać, obsypywać; aspergere, perfundere, offundere aliquid alicui.
Additur abl. , v. gr.
oleo, pulvere, sale, sanguine, item
aqua benedicta (
DŁUG. Hist. III
p. 467
)
, cruore
(
ib. IV
p. 387
), humulo (
RachDw I
p. 186,
a. 1545)
, imbre caelesti (
VKyng
p. 686
)
, oxygonis (
KomKadł
p. 66
)
, pluvia (
Tom. IV
p. 327,
a. 1518)
, pulveris squalore (
NIC. BŁ. Serm. I
p. 56
)
, semine (agrum:
KodUJ I
p. 112, a. 1416)
, stramine (
Visit.
p. 479, a. 1534).
N.
farinam
rozczyniać ciasto na chleb; farinam subigere, massam farinae ad panem coquendum aqua miscere
JAC. PAR. Serm. fol. 20b : pistor ... farinam c-erat atque fermentauerat.
3.
rozlać;
effundere.
II.
transl.
1.
ozdabiać, przystrajać; ornare, decorare.
2.
splamić, skazić; contaminare, inquinare, polluere, v.
gr.
macula, item nota indelebili (alicuius gloriam excellentem:
Inst.
p. 121
)
, suspicionis labe (haeresim:
ArHist V
p. 281,
a. 1392
—1412).
3.
singulare:
part.
perf.
conspersus maculis
pokryty plamami, plamisty; sparsus, variatus
MatPis II p. 11 (a. 1557) : aspis sive serpens viridis maculis coelestini coloris c-sus.