- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- BJ.
- H.
- Ha.
- N.
I.
1.
de ordine
a.
kolejno, po kolei; ex
ordine, deinceps.
N. locut.
consequenter se habere
następować po sobie; sibi invicem succedere
GŁOG. Anal. fol. 31a : punctum non esse continuum nec contiguum nec c-r se habere.
STOB. Parv. fol. D Ib : c-r ... se habentia ... non oportet habere vltima vnum vel simul, sed sufficit, quod vnum sequatur alterum.
b.
w drugim rzędzie; secundo loco
KodWp II p. 432 (a. 1329) : nos Henricus ... dux ... bonum ... nostrum principaliter, c-r autem fidelium, terrarum, civitatum ... commodum ... perpendentes.
WŁODK. p. 171 : temporalia velut accessoria sunt ordinata in spiritualia ... nec creata a Deo directe et principaliter sed c-r et accessorie ad usum hominum.
2.
de tempore: następnie, potem; deinde, postea.
N.
stale, ustawicznie; continuo, sine intermissione
KodMp IV p. 366 (a. 1440) : obsequia, quibus ... assidue et c-r (ed. consequentur) nobis in expeditionum contingencijs ... Goworko ... complacuit.Fortasse huc pertinent
ArHist V p. 340 (a. 1392— 1412 ): processionaliter vadatis ad Rupellam ... mitigari pestilenciam ... et c-r feriis quartis et sextis aliis faciatis, donec contingat vos a talibus respirare.
AGZ XIV p. 374 (a. 1453) : debet inscriptionem ... tenere ab anno ad annum c-r, quousque ad plenariam solucionem pecuniarum.
II.
de effectu: w wyniku czegoś, w następstwie;
inde, propterea.
Cf. Th. IV 413, 7 sqq.