- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- BJ.
I.
adi.
1.
phil. łączący, zespalający; coniungens
BYSTRZ. ParvLog fol. X IIIb : si propositio ypotetica sit copulatiua ponatur positio c-a.
2.
gramm.
modus
tryb przypuszczający; quo suppositio exprimitur, condicionalis (saec. XV et XVI).
II.
subst.
f.
med. blaszka sitowa; lamina cribrosa
VITELO Persp. p. 133 : sphaerae oculi posterior pars ... dicitur c-a uel consolidatiua, quoniam coniungit ... ipsum cum partibus corporis uicini.