Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONFIGO

Gramatyka
  • Formyconfigo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -fixi, -fixum
Znaczenia
  • I. figere, affigere.
  • II. transl. transfigere, transverberare, confodere (etiam transl.)
  • III. aliquem simul cum altero crucifigere.

Pełne hasło

CON-FIGO, -ere, -fixi, -fixum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
I. zbijać, przybijać; figere, affigere.
N. glossas Pol.
RFil XXIV p. 354 (a. 1446) : c-i «przypoycz».
AKapSąd III p. 359 (a. 1471) : palis hostia ecclesie c-re, alias «zabycz koly».
II. przeszyć, przebić; transfigere, transverberare, confodere (etiam transl. )
N. glossam Pol.
RFil XL p. 283 (a. 1512) : aculeos clavorum ad c-um manus etc. «ostrwie kv przeklocziv».
Constr.
a. abs.
b. sq. abl. instr.
c. sq. acc. Gr.
KADŁUB. p. 21 : aculeis ossetenus plantas c-xi.
d. sq. sub:
Tom. III p. 9 (a. 1514) : spiculis sub ungues c-xus.
N.
fere i. q. wykluć, wydziobać; rostro extundere, effodere
Tom. VII p. 184 (a. 1525) : corvus corvo oculos non c-it.
III. ukrzyżować wraz z kimś; aliquem simul cum altero crucifigere.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)