Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONDICTATIO

Gramatyka
  • Formycondictatio, condictacio
  • Etymologiacondicto
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I.
    • 1. pactum, conventio, contractus
      • a.
      • b.
    • 2. contractus inter magistrum opificem eiusque alumnum de tirocinio factus
  • II.

Pełne hasło

CONDICTATIO s. CONDICTACIO, -onis f. (condicto)
I.
1. umowa, ugoda, układ; pactum, conventio, contractus
StPPP VIII p. 21 (a. 1377) : terminum ... pro XIII marcis debiti et pro bina c-e.
PrzywWar p. 3 (a. 1379) : cum nostris fidelibus ciuibus ... talem c-em iniuimus ... et fecimus ordinacionem.
Ita passim saec. XIV-XV.
N. glossas Pol.
KsgZPozn p. 132 (a. 1401) : terminum ... pro c-e, que dicitur «smowa».
StPPP II p. 718 (a. 1466) : fecit talem c-em et inscriptionem condicionalem alias «podumowo» cum eodem domino.
Ib. p. 834 (a. 1480) : c-em alias «smownye» cum ... honorabili Johanne ... fecisti.
Syn.
ordinatio ( StPPP VIII p. 556, a. 1398 et saepius).
Dicitur
mutua ( DŁUG. Hist. III p. 406 ). Cf. CONDICTAMEN I 1 CONDICTIO I 1 CONDICTUM I 1. Indicatur quo cum cf. et saepius. Indicatur qua de re
a. sq. de :
CodVit p. 633 (a. 1424) : c-o de audiencia nobis danda.
b. sq. pro :
ZabDziej III p. 293 (a. 1493) : pro quibus expensis c-em cum ipso habuit.
2. umowa o naukę rzemiosła; contractus inter magistrum opificem eiusque alumnum de tirocinio factus
KodKrak p. 475 (a. 1503) : quando iuuenis talis susceptus apud magistrum c-i et seruicio satisfecerit.
Cf. CONDICTIO II.
II. orzeczenie (sędziów) sententia (iudicum)
AGZ XIV p. 343 (a. 1452) : debet ... falcastrare ... et locare ... super pratis ... iuxta c-em amicorum.
Ib. XI p. 387 (a. 1453) : omnes unanimi c-e ponimus terminos terrestres ab hodie per quatuor septimanas.
Cf. CONDICTAMEN II CONDICTIO II 3 CONDICTUM I 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)