- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
1.
klaskać;
concutere.
N. glossam Pol.
RFil XXXIII p. 1137 (saec. XV) : c-sis manibus «klasznąl rąkomą».
2.
składać (zwł. do modlitwy lub prośby); iungere (orandi vel supplicandi gratia)
STAN. OFM p. 793 : c-sis manibus cepit invocare sanctam Salomeam.
KodMp II p. 234 (a. 1317) : genibus prouolutis et manibus c-sis pie et propter Deum a nobis ... postulauit (cf. PrzPol p. 71).Ita passim.