- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B. (adi.),
- BJ. (-a),
- N. (-a)
I.
propr.
1.
miejsce skrzyżowania dróg, rozstaje; locus, in quo plures viae competunt.
Simili sensu pl. N. glossam Pol.
GLcerv p. 506 : c-a ... «rozstanie drog» (cf. RFil XVI p. 323, saec. XIV).
2.
plac miejski; urbis platea.
II.
meton.
miejsce publiczne; locus publicus.
N. locut.
compita ferre
przebywać w miejscach publicznych; in publico versari
HUSSOW. p. 88, v. 593 : ut studeant mundo conformia ferre c-a monachi.