- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- A.
- N.
[3.
pl.
ind.
plp.
act. coangustiaverant:
DŁUG. Hist. II
p. 260
cf.
infra 526,20.
]
I.
propr.
1.
ścieśnić, umniejszyć, ograniczyć; minuere, artare, angustum reddere.
N. constr.
a.
sq.
abl.
modi,
v.
gr.
aquae meatum obstaculo (
PommUrk III
p. 303,
a. 1297)
. b.
sq.
per :
MonStp p. 309 (a. 1591) : ne ... per eiusmodi columnas ... via ... c-etur et arctetur.
N. locut.
spiritus coangustatus
zanikający;
i. q. deficiens
DŁUG. Hist. V p. 287 : cum spiritu c-to et incluso per horae spatium ... iacuisset.
2.
zamknąć, otoczyć, osaczyć; circumdare, circumcludere, cingere.
Additur abl. , v. gr.
urbem saepibus (
DŁUG. in CodEp I 2,
p. 232,
cf.
id. Hist. V
p. 399
).
II.
transl.
1.
uciskać, dręczyć, nękać; premere, affligere, vexare.
Syn.
coartare
(
CodEp I 2,
p. 167, a. 1456).
N. locut. in se:
CodSil XV p. 148 (a. 1441) : ecclesia mea ... pregravata ... oppressa ... in se c-ta.
2.
zmuszać, skłaniać, zniewalać do czegoś; cogere, impellere
DŁUG. Hist. II p. 260 : Prutheni ... fratres in castri ...relictos praesidio pene usque ad deditionem c-verant.