- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- B.
- BJ.
- N.
I.
propr.
1.
kolisty, w kształcie koła; qui circuli formam habet.
N.
motus
ruch okrężny, krążenie;
circulatio.
2.
okrągły; rotundus
PP III p. 116 (a. 1444) : domum sitam sub turri c-i.
WAPOW. Chr. p. 34 : porta Floriani ... orbiculari c-i propugnaculo ... murata.
N.
gradus
kręte schody;
scalae in circulum ductae
APozn I p. 368 (a. 1464) : gradum c-em ab hostio usque ad fundamentum.
RachWaw p. 49 (a. 1524) : pro undecim ancris pro gradu c-i.
3.
otaczający dookoła, opasujący, graniczny; qui aliquid circumdat, cingit
DŁUG. Hist. III p. 90 : tam murum c-em quam turres ... dissolvunt.
N.
ambitus
obwód; circuitus
KodWp I p. 763 (a. 1324) : quantum dicta villa ... se extendit in latitudine, longitudine seu ambitu c-i.
II.
transl.
phil. kołujący, błędny (o rozumowaniu); qui in idem, unde incipit, desinit (de ratiocinandi vitio)
GŁOG. Anal. fol. 40b : sylogismus c-is ... quando ex conclusione prioris sylogismi et altera premissarum conuersa concluditur reliqua premissa.
Ib. fol. 41b : demonstratio c-is non potest fieri nisi in prima figura.Cf. CIRCULUS II B 3 CIRCULARITER II 2 CIRCULATIO I 2.