- F.
- Th.
- A.
I.
ostrożnie, przezornie;
prudenter, callide.
N. glossam Pol.
ArLit III p. 108 (a. 1450) : c-e «ostrzezenye».
Syn.
discrete (
StSyn III
p. 7, a. 1320
et saepius), timide (
IANIC.
p. 218, v. 9
).
II.
dla bezpieczeństwa, pewności;
securitatis gratia
PommUrk III p. 371 (a. 1299) : cum ... gesta ... litteris ac testibus ... c-ius roboramus ... versutiis hominum malignorum consultius obuiamus.
KodMp III p. 46 (a. 1342) : que ... consilio principum ... fieri permittuntur ... scripto ... patenti ... debent c-ius subueniri.
ArLit I p. 12 (a. 1429) : cedulas ... per ignem ... consumere c-e tenebuntur.
III.
starannie, gorliwie; diligenter, accurate
KodWp I p. 324 (a. 1257) : quantum maior et altior est persona, tanto debet curare c-ius, ut etc.Cf.
ib. II p. 90 (a. 1294). PEREGR. fol. b 4b : homo valde c-e debet seruare animam suam.
Syn.
diligenter:
StPPP III p. 40 (a. 1423—1511): libri iudiciales debent diligentius et c-ius observari.
IV.
comp.
1.
niepostrzeżenie, ukradkiem; furtim, clam, occulte
KodPol I p. 101 (a. 1278) : mox quantocius et c-ius ad locum indicatum misimus.
*Dogiel V p. 34 (a. 1309) : offensiones fidei Christianae sub pietatis specie c-ius subintrantes, difficilius praecaventur.
2.
raczej; potius
KodMp II p. 216 (a. 1309) : archiepiscopus sentencias suas... c-ius reuocet cum effectu.
NIC. BŁ. Tract. fol. 6b : c-ius dimittat perire infantem cum ea matre, quam ipsa pereat.
Ib. fol. 59b : ideo c-ius omittitur quam dicitur.