- F.
- Th.
- S.
- B.
- N.
więzienny;
ad carcerem pertinens, qui carceris est.
Dicitur v. gr. de
cellario (
ARect I
p. 171, a. 1479)
, compede (
DŁUG. LibBen III
p. 75
)
, custodia (
JacStr
p. 93
et saepius), mancipatione (
StPPP X
p. 103, a.
fere 1425), molestia (
DŁUG. Hist. I
p. 359,
item molestiis
ib.
p. 452
)
, poenitentia (
AKapSąd II
p. 302, a. 1482)
, tenebris (
VHedv
p. 547
).
N.
apostoli
list zawierający rozkaz uwięzienia oddawcy; litterae, quibus qui eas reddit in
carcerem includi iubetur (cf.
supra I 612,37 sqq.
SSrSil I p. 262 (a. 1482) : abbas ... dedit extunc fratri apostolos c-es.