Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BEGUINUS

Gramatyka
  • Formybeguinus
  • Etymologia cf. beginae, beginalis, beginatus
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • homo superstitioni reli gionique deditus

Pełne hasło

BEGUINUS, -i m. (cf. beginae, beginalis, beginatus)
  • Dc. (pl.),
  • B. (pl.),
  • BJ. (begina),
  • N.
świętoszek, zabobonnik; homo superstitioni reli gionique deditus
MARTIN. OP. Serm. fol. 235a : tres pueri iacebant in vno lecto; cum ... fierent tonitrua … ille, qui iacebat in medio, surrexit ... ad orationem; quem cum alij irriderent vocantes eum b-um (ed. begumum) ... subito fulgur descendens utrumque ... occidens, medium orantem ... non tetigit.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)