Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AVA

Gramatyka
  • Formyava, awa
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • patris vel matris mater
    • II. socrus?

Pełne hasło

AVA s. AWA, -ae f.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
[ abl. pl. avabus : BreslUB p. 144 (a. 1339) : ab auis et auabus.]
babka; patris vel matris mater
KodMp I p. 237 (a. 1335) : de tribus clenodijs paterno, materno et a-e.
KodWp II p. 613 (a. 1348) : in qua ara singulis septimanis tres misse defunctorum pro animabus Dobeslay awi et a-e ... sunt celebrande.
Ita saepius.
N. glossam Pol.
PP III p. 176 (a. 1449) : pellifex debet acquirere iure XXX sexagenas sue filie ... post a-am eiusdem filie wlgariter «po babye».
Cf. AGZ VI p. 110 (a. 1468).
II. singulare: teściowa? socrus?
PP III p. 108 (a. 1443) : Iohannes ... recognouit ... quia ... Burardus ... satisfecit ei post mortem ipsius a-e vulgariter «tczey».
N. Polonis m. ae. vox
tścia (propr. ‛socrus’) valebat aliquando idem quod ‛amita’‛matertera’, ‛nurus’, cf. Słownik Staropolski s. v.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)