Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AUDACTER

Gramatyka
  • Formyaudacter, audaciter
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. audenter, animose.
  • II. iur. suo iure, legitime

Pełne hasło

AUDACTER et AUDACITER adv.
  • F.
  • Th.
  • Dc.
[ comp. audactius : *Dogiel IV p. 66 (a. 1342) : saevire audactius praesumebant.]
I. odważnie, śmiało; audenter, animose.
N. saepe in malam partem:
zuchwale, bezczelnie; arroganter, impudenter.
II. iur. zgodnie z prawem, legalnie; suo iure, legitime
KodWp I p. 295 (a. 1255) : qualiscumque causa se obtulerit, talem scultetus a-r in domo sua cum suis scabinis iudicet.
KodPol III p. 123 (a. 1278) : homicidium ... comes ... a-r et precise ... iudicabit.
PommUrk VI p. 34 (a. 1321) : quam ... pene execucionem ... similiter consulibus ... conmittimus a-r exercendam.
AGZ IV p. 6 (a. 1358) : unusquisque reus, prout demeruerit, a-r puniatur.
KodKrak I p. 206 (a. 1444) : tales ... a-r detinere, captiuare.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)