- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- H.
[abl.
pl.
aquaeductis: KodWp
I
p. 189 (a. 1240)
:
cum ... agris, silvis ... aquis, aqueductis, aquarumque decursibus.]
I.
abstr.
iur.
prawo doprowadzania wody poprzez
grunt cudzy;
ius aquam per alienum agrum
ducendi.
N. constr.
a.
sq.
per :
KsgHenr
p. 168
:
indulgeo eis a-um ... per agros meos.
Cf.
Th.
II 365, 20.
b.
sq.
ad:
LiegnUB
p. 140 (a.
1358)
:
ad omnem aquam ... liberum habere debent a-um et transitum. II. concr.
I.
wodociąg, kanał lub rów doprowadzający wodę; canalis vel fossa,
quibus aqua ducitur.
Syn.
canale (
MPH VI
p. 511, saec.
XV
et saepius),
fossatum (
PommUB
p. 554, a.
1304)
.
N.
glossas
Pol.
PommUrk IV p. 275 (a. 1307) : in superiori parte a-us, qui «sluze» dicitur.
GLb p. 7 : a-us «pothok, rynna, przecopa, kądy voda vichodzy».
2.
fosa obronna; fossa ad
prohibendum impetum
hostium
MIECH. p. 236 : tres ... aggeres et totidem alueos seu a-us, quibus barbarorum clandestina arceretur inuasio, disposuit.