Ogólne
Pełne hasło
Więcej

APOSTATO

Gramatyka
  • Formyapostato, appostato
  • EtymologiaGr. άποστατέω
  • Odmiana -are, -avi
Znaczenia
  • I. eccl.
    • 1. a fide Christiana deficere.
    • 2. + ab ordine (clericatu) ordinem relinquere (de religiosis vel clericis)
  • II. deserere, prodere

Pełne hasło

APOSTATO s. APPOSTATO, -are, -avi (Gr. άποστατέω)
  • F.
  • Th .(rec.)
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • H. (apo-[
  • NR
  • ST R
  • ON Y:609]stoto)
  • N.
[occurrunt formae verbi apostotare (-ri)
AGZ III p. 106 (a. 1392) : a fide orthodoxa apostotari (ed. apostolari).
CodVit p. 1052 (a. 1424) : contra Fratres Minores fugitivos et appostotantes.
*(SSrSil IX p. 148 (a. 1465) : a fide catholica apostotavit.]
I. eccl.
1. odstąpić od wiary chrześcijańskiej; a fide Christiana deficere.
Constr.
a. abs.
b. sq. a (Deo, fide),
c. sq. abl.
*MPH II p. 65 (Ebbo): Stetinenses ... fide ... a-verunt.
d. sq. in c. abl.
MARTIN. OP. Marg. fol. llb : a-ntes in fide non sunt rebaptisandi.
2. ab ordine (clericatu) et abs. wystąpić z zakonu (stanu duchownego); ordinem relinquere (de religiosis vel clericis)
PEREGR. fol. 40b : monachus quidam tentatus voluit a-re.
AKapSąd II p. 289 (a. 1482): qui a-verit a ... clericatu ... et se ad vitam transtulit laicalem.
Cf. APOSTATA I 2.
II. odstąpić, zdradzić; deserere, prodere
DŁUG.LibBen III p. 298 : duces Silesiae ... a regno Poloniae ... a-verunt.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)