Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AETERNUS

Gramatyka
  • Formyaeternus, eternus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a,
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. sempiternus, perpetuus, qui dirui non potest.
    • α. + in ae-um in perpetuum.
    • β. + ex (ab) ae-o semper,inde ab antiquissimis temporibus.
  • II. qui ad aeternitatem spectat. ea quae in aeternitate sunt

Pełne hasło

AETERNUS s. ETERNUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • S.
  • A.
praec. eccl. t. t.
I. wieczny,nieustanny,niezniszczalny; sempiternus, perpetuus, qui dirui non potest.
N. locut.
ex ae-o aevo :
AGZ XV p. 436 (a. 1464) : predicta bona ... sunt ... antefatorum heredum perpetualia et hereditaria ex e-o ewo.
Phil.
VITELO OpM p. 44 : intelectus humanus est ... substantia ... ae-a a parte post et non a parte ante.
Locut.
adv.
α. in ae-um na wieki,wiecznie; in perpetuum.
β. ex (ab) ae-o od wieków, zawsze; semper,inde ab antiquissimis temporibus.
II. wiekuisty,w wieczności; qui ad aeternitatem spectat. Pl. n. rzeczy wieczne; ea quae in aeternitate sunt (opp. terrena, transitoria).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)