Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ACCLAMATIO

Gramatyka
  • Formyacclamatio, acclamacio, adclamacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. actus clamandi,clamor.
    • 1. vox et clamor assentientium, laudantium, probantium.
    • 2. clamor ei strepitus adversantium.
    • 3. de exercitu nomen imperatoris sui in proelio invocante)
  • II. iur. actus aliquem ad causam advocandi

Pełne hasło

ACCLAMATIO s. ACCLAMACIO s. ADCLAMACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • A.
I. okrzyk, krzyk; actus clamandi,clamor.
1. krzyk wyrażający pochwałę, zgodę; vox et clamor assentientium, laudantium, probantium.
2. okrzyk wrogości; clamor ei strepitus adversantium.
3. zawołanie, invocatio (o wojsku wykrzykującym w boju imię swego władcy; de exercitu nomen imperatoris sui in proelio invocante)
JANKO p. 732 : in conflictu ... uterque exercitus unius domini a-e utebatur.
II. iur. wezwanie kogoś do stawienia się przed sądem; actus aliquem ad causam advocandi
StPPP II p. 656 (a. 1459) : per eosdem in eodem termino post tactum et a-em exstat condempnatus juxta tenorem citacionis.
Ib. IX p. 242 (a. 1541) : et astitit preuia a-e per ministerialem.
Cf. ACCLAMO V.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)