- F.
- Th.
- Dc.
- BJ.
- A.
- N.
I.
czynić coś na przemian, kolejno zmieniać;
vicissim facere,variare.
1.
trans.
v.
g.
vices
(saepissime),
pocula.
Pass. występować na zmianę, dzielić się między;
alternis vicibus fieri, dividi inter. Inde
part.
perf. występujący
na zmianę,co drugi; i. q. alternus.
2.
intrans.
Constr.
ad 1—2:
a.
abs.
b.
sq.
inter.
II.
confunditur cum voce altero
1.
zamieniać;
commutare
CALLIM.
in
RFil XXXVI p. 417 : invidet suamque cum Fannia cupit a-re (v. l. alterare) sortem.
2.
zmieniać;
mutare
CodVit p. 743 (a. 1426) : ab admiracione mentem nostram a-nte abstinere non valemus.Part. perf. sensu praegnanti zasmucony; constristatus
CodVit p. 768 (a. 1427) : consortem meum ... fuisse a-tum ex eo, quod [s(anctitas) v(estra]) sibi ... nihil penitus verbo aut scripto respondisset.