- L. (
- F.
- Dc.
- NGl. s.
- v.
- mediamna)
PommUrk IV p. 275 ( a. 1307) : mediamnem, que «werder» (Germ. ) dicitur.]
wyspa (na rzece);
insula (in flumine)
PommUrk II p. 187 ( a. 1267) : linealiter procedendo vsque ad m-em siue traductum, qui dicitur wlgariter «en vere» ([Germ.).]
Ib. V p. 100 ( a. 1313) : discordia ... super quibusdam insulis seu m-bus ac piscaturis.
Ib. infra ab omni usufructu m-is seu insule, quam vulgus «loz» appellat.Glossae Pol.
GLc p. 12 : «ostrów wodny» insula, m-is.
GLt p. 26 : m-is «wisep».
AGZ XVIII p. 109 ( a. 1475) : villam ... cum m-e (ed. medianine) alias «z ostrowem».