Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BLASPHEMUS

Gramatyka
  • Formyblasphemus, blasfemus, blaswemus
  • EtymologiaGr. βλάσφημος
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. bluźnierczy
  • II. uwłaczający, rzucający obelgi

Pełne hasło

BLASPHEMUS s. BLASFEMUS s. BLASWEMUS, -a, -um (Gr. βλάσφημος)
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
  • N.
[acc. sg. blasphemem:
CIOŁ. Lib. II p. 72 : blaswemem honoris deceptorem.
comp. blasphemior:
SSrSil VIII p. 202 (a. 1463) : homo ... omni homine ... blasfemior.]
I. bluźnierczy; qui de Dei religionisque auctoritate detrahit (saepissime loco subst. )
*KodWp I p. 447 (a. 1279) : cum Terra Sancta ... impugnetur ... a b-is Christiani nominis.
StSyn 111 p. 60 (a. 1320) : b-i in Deum et sanctos eius.
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 82 (a. 1418) : b-is «wwloczczam Bozey tali».
Constr.
a. abs. SSrSil VIII p. 202 cf.
DANT. p. 289, v. 88 : ore b-o mala proloqui recepta.
Ita saepius.
b. sq. gen. obiectivo *KodWp I p. 447 cf.
Ztschr. LXV p. 290 (a. 1331) : ineptum, quod b-us Christi a Christianis nulla ... differencia discernatur.
ArHist V p. 377 (a. 1415) : b-is Dei et sanctorum Eius.
Ita saepissime.
c. sq. dat. ?
CracArt IV p. 335 (a. 1429) : quoscumque religioni Christiane emulos, inimicos, b-os scivero.
d. sq. in c. acc. StSyn III p. 60 cf.
II. uwłaczający, rzucający obelgi; contumeliosus
RFil XXIV p. 92 (a. 1418) : «uwloczca» b-us
ListMił p. 66 : os ... rubicundum b-um.
CIOŁ. Lib. II p. 72 cf.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)