- F.
- Th.
- S. (s.
- v.
- bipartitus),
- BJ.
I.
dwudzielny, podzielony na dwie części; in duas partes
divisus.
Dicitur de clipeo (
CodSil II
p. 149, a.
1343
et saepius),
laneo (i. e. agro
DŁUG. LibBen II
p. 155
)
.
N.
o wojsku: w dwóch oddziałach; de exercitu: bino agmine.
II.
dwojaki; duplex
AKapSąd II p. 286 (a. 1482) : hec tamen inquisitio ... b-a est: aut enim quis denuntiat ratione privati commodi ... aut inquisicio fit ad denuntiationem, que fit racione publici commodi.
Ztschr. VIII p. 464 (a. 1492) : ornatum aureum b-i coloris.
III.
fratres
bracia przyrodni; diversis
matribus vel patribus nati
ŁASKI ComPriv fol. 199a : b-orum fratrum pueri in eis stant membris, vbi scapule iunguntur brachijs (in linea consanguinitatis sc. ) sicut et sororum pueri.Cf. BIPARTITAS 1.