- F.
- Th.
- S.
I.
adi.
1.
propr.
dwurogi, mający dwa
rogi; duo cornua habens.
Inde per
analogiam de rebus, quae bina cornua habere videntur. N. de pontificum tiara vel
infula
Tom. X p. 451 (a. 1528) : quid enim designat thiara b-is aliud, quam utriusque testamenti ad proterendos adversarios scientiam?
ROYZ. II p. 173, v. 6: decus infulae b-is, splendor pontificum salusque cleri.Cf. BIFIDUS.
2.
transl.
alternatywny; anceps
KADŁUB. p. 147 : b-e illi dilemma (ed. et pars codd. dyadema) proponitur, aut rengno cedat, aut campestrem belli conflictum non declinet.
II.
subst.
bicornis,,
-is
m.
vel
f.
zwierzę dwurożne, zwł. krowa;
animal duobus
cornibus praeditum,
praec. bos
KodWp I p. 474 (a. 1282) : greges bidentium et b-ium expellere ad pascua.
GIEŁCZ. p. 157 : ergo fauellus currit et b-s currit.