- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- BJ.
- A.
I.
przepaść, otchłań;
locus profundus ac
praeceps.
Transl. dicitur avaritiae (
DŁUG. Hist. IV
p. 185
)
, desperationis (
JAC. PAR. I
p. 109
;
NIC. BŁ. Serm. III
p. 120
)
;, infidelitatis (
Tom. VI
p. 273, a.
1523),
cf. Th.
II 1724, 29 sqq.
II.
(saec. demum XVI) nienasycony żołądek;
insatiabilis venter, gula.
III.
eccl.
damnationis
et
abs.
:
piekło; loca inferna
RRud p. 45 : hec ... fantasmata dyabolus eis ministrat, ut eas decipiat et ad b-um dampnationis secum pertrahat.
MARTIN. OP. Serm. fol. 226a : et vidit globos ignium de b-o ascendentium, unde ascendentes et reincidentes homines ignitos ad modum favillarum et foetorem sensit inde exhalantem intolerabilem.Ita saepissime. Cf. Th. II 1723, 77 sqq.