- S.
 - Dc.
 - B.
 - BJ.
 - A.
 - H.
 - N.
 
               uprawomocnić, uwierzytelnić, nadać czemuś ważność; 
                  confirmare, ratum facere, legis auctoritate munire
               
         KodMp II p. 79 (a. 1248) : subcamerarius ... qui hoc priuilegium scripsit, ducis sigillo a-uit.
KsgHenr p. 76 (a. 1282) : hanc renunctiacionem taliter conscriptam et sigillatam idem Iesco duci obtulit et peciit ... eam sub sigillo predicti ducis a-ri.
MPVat III p. 174 (a. 1310) : nec faceret fidem in iudiciis, nisi esset a-tum auctoritate alicuius iudicis.Ita saepissime.
                     N.
                         glossam
                        Pol. 
                   
                                            
                  
                   
                  
                                        
               RFil XXIII p. 315 (a. 1444) : «mistrzyc» a-re.
                     N.  transl.
                        Sandivogius de Czechel ap. 
                   
                                            
                  
                   
                  
                                        
               DŁUG. Op. p. 177 (a. 1466) : etsi ... exauctoritate, qua careo, ipsum libellum a-re non valeo.
                     Syn. 
                   
                                            
                  
                   
                  
                                        
            JAC. PAR. II p. 342 : concilia ... per Ecclesiam a-ta et approbata sollemniter.
KH XLIX p. 114 (a. 1467): in privilegio contenta ratificari, a-ri et confirmari.