- F.
- Dc.
eccl.
nagroda błogosławionych w niebie,
którą wyobrażano sobie w postaci
złotego krążka, otaczającego głowę;
praemium beatorum in caelis, quod
instar aurei circuli capitibus eorum
impositi effingebatur
NIC. BŁ. Serm. I p. 60 : sacerdos ... habebit ... pro proprijs bonis a-am, pro acquisitione aureolam.
Ib. III p. 7 : qui bene praesunt presbyteri ... ex proprijs vitis habebunt a-am, ex subditorum acquisitione aureolam.
Ib. III p. 195 : postquam positae sunt beatitudines, quarum praemium est a-a ... ponitur beatitudo, cuius praemium est aureola.Cf. AUREOLA.