Elektroniczny Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce - eLexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum

Gramatyka

Formyastamen
Etymologia ab astare, quod Pol. saepe verbo ‛ustać’ exprimitur, cf. infra 879, 30 sqq.
Odmiana -inis
Część mowyrzeczownik
Rodzajnijaki

Znaczenia

ASTAMEN, -inis n. (ab astare, quod Pol. saepe verbo ‛ustać’ exprimitur, cf. infra 879, 30 sqq.)

miara miodu, tzw. ‘ustaw’ lub ‛ustawa’; mensura mellis

ArSang I p. 66 (a. 1470) : successores debent ... solvere ... altariste ... post mortem meam medium a-is mellis alias «pol ustawa».

Cf. PULLA.

ASTAMEN