et abs. stawienie się w sądzie na rozprawę (zwł. w nieobecności strony przeciwnej); actus se ad iudicem sistendi (praec. absente adversario)

TPaw III p. 208 (a. 1391) : Stanislaus ... ex parte dne Helene ... Jaroslaum ... tripliciter citauit et quarto ad diffinitamcausam; ipse uero ... minime curauit comparere; videntes nos condignam a-em terminorum dicte dne Helene etc.

KsgGrWp II p. 304 (a. 1399) : Petrasz ... non venit ad judicium; et ... dedimus eis civibus (iactoribus sc. ) a-emterminorum.

Ib. p. 320 (a. 1400) : Oganka ... tenetur 1 penam non a-e termini «nestanne» contra Benwam.

Cf. KodMp II p. 218 (a. 1425) ; APozn II p. 287 (a. 1495) ; AKapSąd III p. 71 (a. 1499) ; StPPP IX p. 241 (a. 1541) . Cf. ASTO III 1, ASTANTIA I1, ASTITIO I, ASTITITIO, ASTITUTIO I.