Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ARMATUS

Gramatyka
  • Formyarmatus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. propr. propr.I.o ludziach: uzbrojony, zbrojny
    • α. + manu armata zbrojnie
    • β. + consilium
    • 1. gotów, skory

Pełne hasło

ARMATUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
I. propr. I.o ludziach: uzbrojony, zbrojny; de hominibus: armis militaribus instructus, tectus.
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 72 (a. 1415): fortis a-us «mocarz bronni».
N. locut.
α. manu armata zbrojnie; armis.
β. consilium i. e. quod ab armatis habetur
Tom. III p. 170 (a. 1514) : hi Tartari a-um et equestre semper faciunt consilium.
N. syn.
expeditus ( KodMp III p. 143, a. 1361). 2. o okręcie: wyposażony w sprzęt wojenny; de nave: armamentis in bellum instructa. II. transl. I. animus wrogo usposobiony; hostilis
DŁUG. Hist. IV p. 558 : Cruciferi animos tenebant a-os.
Cf. Th. II 621,26. 2. preces środki przemocy; dicitur de aliqua re vi impetranda, extorquenda
PommUrk II p. 164 (a. 1266) : praelati ... ne pro suis amicis carnalibus ... preces a-as porrigant.
PrzMog p. 49 precibus a-is, id est vi, potencia, minis et insolencia in dignos ad regimina imprimitis. ZABOR. p.*41 : nonnumquam soleant principes a-as effundere preces... et quasi vibrato supplicat ense potens.
1. gotów, skory; promptus
DŁUG. Op. p. 71 : procaci ore et in convitia semper a-o.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)