- F.
- Th.
- BJ.
I.
współzawodnik;
concertator.
II.
nieprzyjaciel, wróg (osobisty i państwa); inimicus,
hostis.
N. locut.
α.
humani generis ae-us
et
pacis ae-us
i. q.
diabolus; diabeł
AKapSąd II p. 860 (a. 1530) : quos a iustitie limitibus humani generis e-us suis suggestionibus divertit.
KodWp II p. 272 (a. 1309) : in ... provincia Polonie ... humani generis inimicus, pacis e-us et discordie seminator, diu procuravit optate pacis exilium.
*Lites II p. 384 (a. 1359) : pacis e-o et seminatore zizanie procurante ... dissensiones et discordie ... invalescunt.
β.
regni ae-us
wróg zewnętrzny;
hostis extrinsecus
KodPol III p. 332 (a. 1384) : quocienscumque ... Iohannem de Tharnow ... cum... e-is et inimicis nostri regni Polonie ... gwerram ... habere ... contigerit.
ArPrawn V p. 94 (saec. XV) : in casu vero, quo aliquis e-us regni nostri ... regnum ipsum intraverit.Fortasse eodem sensu:
ArPrawnV p. 94 (saec. XV) : metas vero ... dicti regni memorati nobiles ... ab ... incursu e-rum et hostium ... tueri debent; cf. DŁUG. Hist. IV p. 393; LibBen I p. 296; ArPrawn VI p. 216 (saec. XVI).
III.
rozbójnik; latro, praedo
StPPP II p. 657 (a. 1459) : Marcissius ... fuerat inculpatus ..., quod fuisset ... ductor e-orum, dum vastauerunt et incinerauerunt oppidum Pilcza.Cf. editoris adnotationem et ib. p. 643 (a. 1457) ; p. 724 (a. 1466). ; Constr. ad I-II:
a.
c.
gen.
b.
c.
dat.