- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- BJ.
I.
wołać,krzykiem coś oznajmiać;
clamare,clamando aliquid
significare.
N. locut.
alicuius nomine
wołać,obwoływać się czyimś imieniem (o wojsku);
nomen alicuius clamare (de exercitu)
JANKO p. 732 : in conflictu ... uterque exercitus unius domini acclamatione utebatur: nam terrigenae nomine Mariae, filiae Lodvici ... a-bant, Domarathus autem ... ejusdem dominae nomen invocabat.
II.
okrzykiem wyrażać zgodę, pochwalę; clamando approbare, laudare aliquid; transl. godzić się, potwierdzać coś;
approbare,consentire, applaudere
alicui rei
KodWp II p. 52 (a. 1291) : iudice ... iudicante abbatem esse iustum, ceteris baronis a-ntibus.
Tom. II p. 86 (a. 1512) : electioni universus hominum favor a-at.
N. iur.
KsgPrzem I p. 78 (a. 1417) : Nicolaus ... in eodem iudicio bannito a-vit donacionem predictam, factam per patrem ipsius matri sue.
III.
sq.
duplici acc. :
obwołać,ogłosić kogoś czymś;
renuntiare, dicere, clamando eliger aliquem
CodEp I 2 p. 22 (a. 1447) : S. V. dignum a-ant summo sacerdotio.
AKapSąd I p. 127 (a. 1479) : Uriel ... per omnes administrator a-tur.
DŁUG. Hist. III p. 432 : Semovitum ... regem a-at.
AKapSąd II p. 682 (a. 1496) : ipsum furem publicum a-ndo.
N.
constr.:
aliquem in aliquid
powołać kogoś na coś (na urząd); aliquem ad
digniiatem, munus vocare, accire
ChrMP p. 485 : licet tota gens Polonica... ipsum in suum regem a-sset.
IV.
aliquem de aliqua re
krzykiem oskarżać
kogoś o coś; clamando aliquem de aliqua
re accusare
AKapSąd II p. 692 (a. 1489) : Agnetis ... maritum de stupro et facinore patrato flebiliter a-ntis.
V.
wzywać, przywoływać kogoś;
aliquem invocare
DŁUG. Op. p. 154 : sanctum Stanislaum pro sui consolatione a-at.
VI.
iur.
t.t. wzywać,
pozywać kogoś do stawienia się w sądzie;
aliquem in ius vocare, in iudicium
venire iubere
KodMp IV p. 152 (a. 1415) : Dionisium ... a-ri iussit ministeriali Petro.
Ib. p. 248 (a. 1428) : Goworconem ad audiendum sentencie promulgacionem a-re.
StPPP VII p. 211 (a. 1544) : dum aliquis a-at aiiquemad iudicium.Cf. ACCLAMATIO II.
N.
locut.:
a-tus circa vestigium
ten, na kim
ciąży obwinienie na podstawie poszlak;
is, qui suspectus et accusatus est
propter quaedam sceleris commissi
vestigia
TPaw IV p. 481 (a. 1392) : procurator ... a-to (-ti ed. ) circa vestigium vulgariter «sza licem» parere iussit personaliter.