- F.
- Th.
- N.
I.
hardo, opornie, na przekór; arroganter, pertinaciter, insolenter.
Iuxta posita
pertinaciter (
KodWp III
p. 548, a. 1384
;
AKapSąd II
p. 548,
a. 1444)
, neglegenter (
*KodUJ IV
p. 50, a. 1513)
,
temere (
StPPP III
p. 94, a. 1532).
N. sensu praegnanti:
ubliżając władzy; auctoritati publicae detrahendo
KsgRachKr II p. 6 (a. 1366) : Iohannes ... preconem ... de preconatu ammovit et ... graviter et c-r verberavit.
II.
iur. zaocznie, tj. przez niestawiennictwo w sądzie, ponosząc winę niestawiennictwa; per (propter) absentiam in iudicio
Lites I p. 39 (a. 1320) : dominus ad iudicium extitit evocatus et c-r comparere non curavit.
KodKKr I p. 166 (a. 1322) : pro parte domini episcopi Vbislaus comparuit ... Nicolaus ... non curauit c-r comparere.
Lites I p. 138 (a. 1339) : magistro et ... commendatoribus c-r absentibus.Ita saepissime saec. XIV—XV.
Praec. in locut.
contumaciter
a. a iudicio (iure) se absentare (
KodPol III
p. 248, a. 1355
et saepius), se abstrahere (
Lites II
p. 294, a. 1413)
, discedere (
StPPP VI
p. 386, a. 1530)
, recedere (
StPPP VIII
p. 422, a. 1397
;
ZabDziej II
p. 144,
a. 1484)
, non (com)parere sim. (
KodMp I
p. 307,
a. 1361
et saepius).
b.
aliquid in aliquo obtinere
uzyskać zaocznie; absente parte adversa
StPPP VIII p. 361 (a. 1390) : de medio kmethone ... c-r in eo optento.
c.
aliquem condemnare (pronuntiare)
ogłosić winnym niestawiennictwa w sądzie;
i. q. contumaciae reum
StPPP VIII p. 312 (a. 1389) : condempnatus c-r per famulum domine Zuchne.Ib.
p. 723 (a. 1399) : ipsum ... c-r indebite pronuncciari fecit.
N. formulam
poena contumaciter condemnata
kara za niestawiennictwo w sądzie, tzw.
niestane; multa contumaciae (cf.
s.
v.
II 1 b)
ib.
p. 293 (a. 1388) : pro pena XV alias c-r condempnata.