- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- A.
- H.
- Ha.
- N.
I.
propr.
1.
ciągnący się nieprzerwanie, ciągły; continuus, qui sine intervallo porrigitur (saec. XV).
2.
przyległy, sąsiedni; adiacens, vicinus.
II.
transl.
(saec. XIV—XV)
1.
powściągliwy, umiarkowany; temperans, abstinens.
2.
czysty, dziewiczy; castus, pudicus (saepius abs. loco subst. ).
Syn.
castus (
DŁUG. Hist. II
p. 148
).
N. glossam Pol.
RFil XXV p. 69 (a. fere 1400 ): animo c-i ... «f czistoscy».
III.
locut.
adv.
1.
in (ex) continenti
natychmiast; zaraz; statim, protinus, illico.
Syn.
mox (
KodWp III
p. 628, a. 1390
;
ib. V
p. 222
,
a. 1414)
, protinus (
ŁASKI ComPriv
fol. 38b
)
, statim (
StPPP VIII
p. 536, a. 1398
;
KodPol II
p. 537, a. 1470).
2.
per continens
wskutek tego;
ideo, propterea
NIC. BŁ. Serm. II p. 328 : homo ... cum non possit habere sufficientiam pro sua necessitate ... per c-ns dicendus est mendicus et pauper.Cf. CONSEQUENS I A 2 a α.